Θα θέλαμε πολύ αυτή την αναφορά στα τοπία του χωριού μας να την κάνουμε πριν …. πολλά χρόνια! Τότε που κάθε τόπος και μονοπάτι φιλοξενούσε γίδια και πρόβατα, άλογα και μουλάρια και δίνανε την καθημερινή ζωή του χωριού μας όλες τις εποχές.
Η αναφορά που θα κάνουμε για τις τοποθεσίες είναι απαραίτητη (όπως για κάθε τόπο) για δυο κυρίως λόγους. Πρώτα, να μη ξεχαστούν και ύστερα να μπορούμε να τους διαβάσουμε και ύστερα να μπορούμε να τους διαβούμε και να τους περπατήσουμε όλες οι επόμενες γενεές.
Το χωριό έχει έκταση περίπου 600 στρέμματα ο δε χώρος του οικισμού περίπου 100 στρέμματα. Κλείνεται στην κυριολεξία από πανύψηλα βουνά και πιο κοντά στον οικισμό από απότομους γκρεμούς και πλαγιές. Είναι ενδιαφέρουσα η μορφολογία του χωριού επειδή το έδαφος όπου κάθεται το χωριό είναι κλιμακωτό κατέβασμα επιπέδων και όπως έχουν αποφανθεί τελευταία οι γεωλόγοι έγινε πριν πολλά χρόνια καταβύθιση εδάφους. (πάνω σ’ αυτό θα αναφερθούμε εκτενέστερα στο άμεσο μέλλον).
Τα βουνά που αγκαλιάζουν τον Αετό είναι: Βόρεια ο Μύτικας ύψους 1976μ. Εκεί ακριβώς υπάρχει το τριγωνομετρικό σημείο της Γ.Υ.Σ. (Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού). Ο βράχος αυτός έχει ύψος 500 μέτρων και μήκος 2.000μ. Από κει και κάτω έχουμε τις τσοπάνικες πλαγιές! Όλο πετρώδες αλλά βλασταίνει εκεί το πλούσιο τσάι και η θρούμπη. Όλη η βραχώδης οροσειρά αποτελείται από ασύμμετρες σχιστόπλακες που στην πορεία των αιώνων αλλάζουν εμφανώς τη μορφή λόγω της σαθρότητάς τους γι’ αυτό και εμφανίζονται πολλοί όγκοι συσσώρευσης πετρωμάτων. (χιλιάδες).
Έχουμε λοιπόν, κατεβαίνοντας την τοποθεσία, τα Μαράθια, το Μ’σονήσι, το ρέμα του Ποτιστή, τον καταρράκτη της Σπηλιάς της Αγγέλως, απ’ όπου και ξεκινά το μέγα ρέμα, το Δοβρόρεμα.
Δυτικά της οροσειράς έχουμε την πυκνή πλαγιά και τα στάδια του Σταυρού όπου οι χωριανοί παλιότερα είχαν κλίσει πάνω από πέτρινες καλύβες και ανάλογες στρούγκες.
Αναφέρουμε τις τοποθεσίες γενικώς και στη συνέχεια η ενότητα ετούτη θα εμπλουτίζεται με πλήθος πληροφοριών από όλους τους χρήστες που θα θέλουν να προσθέσουν κάτι σημαντικό.
Συνεχίζοντας η πλαγιά γεμάτη έλατα φτάνει στον μεγάλο γκρεμό «Απαλόκεδρα» ύψους 100 μέτρων. Στα ριζά του γκρεμού αυτού είναι η τοποθεσία τα «Ελάτια» που σήμερα αλλά και πολλά χρόνια πίσω είναι όλο κοτρώνες. Κάποτε υπήρχε δάσος από έλατα που οι χωριανοί ξεκινώντας να κτίσουν το χωριό σ’ αυτή τη θέση, έκαναν σημαντική Υλοτομία κόβοντας τα κοντινότερα προφανώς δέντρα.
Συνεχίζοντας ανατολικά όπως κατεβαίνουμε το βουνό, έχουμε τις τοποθεσίες: Τσαρίτσανη, Παλιμάντρι, Κουτσοχέρι, η Ράχη του πύργου και στα ριζά του βουνού τα Λάπατα. Πίσω προς το φράγμα, τα ξηροπλατάνια.
Στο τέλος της ράχης του Πύργου, το μεγάλο στεφάνι του Τράπεζου. Συνεχίζουμε νοτιοανατολικά. Μετά το Κουτσοχέρι, η Κρυόβρυση, πιο χαμηλά η Σκάλα. Από το Κουτσοχέρι και Κρυόβρυση ξεκινά η μεγάλη πλαγιά όπου φιλοξενούσε και φιλοξενεί το κυρίως μονοπάτι καθόδου προς το χωριό η οποία και παραμένει παρ’ όλες τις διαβρώσεις ενώ πιο κάτω αρχίζουν οι μεγάλοι Γκρεμνοί της Δεβρόρεμα ύψους 300 μέτρων.
Πίσω από την πλαγιά έχουμε τα φτελιάδια όπου οι χωριανοί μας είχαν χωράφια. Συνεχίζοντας ανατολικά έχουμε την περιοχή Πετράλωνο με πολλά χτήματα των Αετιωτών. Σήμερα απαλλοτριώθηκαν και η περιοχή εξαφανίστηκε από την κατασκευή του φράγματος.
Μπροστά από το φράγμα ήταν η περιοχή Δασιά πλατάνια (στην πορεία θα αναφερθούμε λεπτομερώς με πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες).
Φτάνουμε λοιπόν στη νότια πλευρά του χωριού όπου κυλάει ο Αχελώος ποταμός που στην ορεινή περιοχή μας λέγεται Ασπροπόταμος ή Άσπρος.(Στην ενότητα Ασπροπόταμος πλήρης αναφορά).
Σήμερα ο δρόμος περνάει από τη σήραγγα του Αετού πριν όμως περνούσε σύριζα στο ποτάμι. Μετά τα Δασιά Πλατάνια έχουμε την τοποθεσία στου Παπά τη Βρύση όπου οι χωριανοί μας είχαν πλούσια χτήματα.
Συνεχίζοντας φτάνουμε στην Λογγά το Ψωμοτόπι του Αετού. Μια κοιλάδα εύφορη 30 στρεμμάτων περίπου. Εκατέρωθεν της Λογγάς ήσαν οι Μύλοι του Κόκκινου και της Γύρας. Μέτωπο στη Λογγά έχουμε το κατέβασμα της πλαγιάς τα λεγόμενα Χαλιάδια.
