φωτό: www.veterniko.gr
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΧΑΤΖΗΠΕΤΡΟΣ
Όσο θα υπάρχει Ελλάδα και θα κατοικούν Έλληνες σ’αυτόν τον βράχο στην άκρη της Ευρώπης που περιβάλλεται από γαλάζια θάλασσα και όμορφα βουνά, ο κόσμος πάντα θα μιλά για Μαραθώνα, Θερμοπύλες, Σαλαμίνα, την Βασιλεύουσα, Αγία Λαύρα, το ’21, ολοκαύτωμα, Αρκάδι, Σούλι, Ζάλογγο, Πίνδος, Άγραφα, Μεσολόγγι. Θα μιλουν για ήρωες που έπεσαν μαχόμενοι για την Ελευθερία! Έτσι κι εγώ θέλω σε λίγες γραμμές, να στορίσω, απ’ τα λίγα που έχω διαβάσει και ξέρω και θαυμάζω, για έναν Ασπροποταμίτη ήρωα που πολέμησε γενναιότατα τους Τούρκους. Στον έφηβο που στάθηκε μπροστά στο Μέγα Ναπολέοντα και με αρχοντιά και περηφάνια του ζήτησε ελευθερία για την πατρίδα. Υπηρέτησε έξοχα την Πατρίδα αφότου έγινε ελεύθερο επίσημο κράτος. Υπηρέτησε ως Υπασπιστής δύο ανωτάτους άρχοντες και δυο βασιλιάδες.
Μια Ωδή στον Στρατηγό Χριστόδουλο Γ. Χατζηπέτρο.
Πριν από διακόσια είκοσι δύο χρόνια γεννήθηκε στο Βέτερνικ (σημερινό Νεραϊδοχώρι) της νότιας Πίνδου στ’ Ασπροποταμίτικα χωριά ο μικρότερος γιος του πλουσιοτάτου προκρίτου αρχιτσέλιγκα Γεωργίου Χατζηπέτρου, ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος.
Σε πολύ νεαρή ηλικία ο πατέρας του τον έστειλε στις Σέρρες που υπήρχε σχολειό για να σπουδάσει. Σε ηλικία δέκα επτά χρονών έφυγε και επήγε στη Βιέννη για ανώτερες σπουδές. Εκεί συνάντησε τον Μέγα Ναπολέοντα και του ζήτησε να βοηθήσει τους Έλληνες να απελευθερωθούν απ’τον Τουρκικό ζυγό. Ο Ναπολέων δεν βοήθησε όπως κι άλλες δυνάμεις που δεν θέλανε να τα χαλάσουν με την Οθωμανική Αυτοκρατορία ώστε να μη διαταραχτεί η ισορροπία του κόσμου.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα από την Αυστρία το 1817 διορίστηκε γενικός γραμματέας του Αλή Πασά στα Γιάννενα. Μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία και μύησε και άλλους καπεταναίους και οπλαρχηγούς όπως τον Λιακατά, τον Στουρνάρη απ’τα Κούτσαινα, τον Γούσιο κ.α. Όταν όμως πρόεκυψε το σχίσμα μεταξύ Αλή και της Πύλης, προσχώρησε και βοήθησε τα στρατεύματα του Σουλτάνου. Όταν εξαράγει η επανάσταση του ‘21 εξόπλισε με δικά του έξοδα τους οπλοφόρους και πολεμούσε και παρενοχλούσε τα Τουρκικά στρατεύματα. Μετά κατέβηκε στην Πελοπόννησο και τέθηκε κάτω απ’τις διαταγές τις Κυβερνήσεως Κουντουριώτη και πολέμησε γενναία τον Ιμπραήμ. Στην συνέχεια η Κυβέρνηση τον έστειλε στο Μεσολόγγι, σαν φρούραρχο στο νησάκι της Κλείσοβας. Έλαβε μέρος στην ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου με τετρακοσίους άντρες όπου και επέζησαν απ’την ηρωική έξοδο ενενήντα δυο μόνον μαζί με τον Αρχηγό τους.
Μετά απ’το Μεσολόγγι φεύγει με τους εναπομείναντες άντρες και πηγαίνει στο Ναύπλιο για να αλληλοβοηθηθεί μαζί μ’αλλους οπλαρχηγούς, Σουλιώτες, Ηπειρώτες, Θεσσαλούς και σε μυστική συμμαχία και με τους Παλαμιδιώτες. Εκεί ήταν κι ο Καραϊσκάκης και τους έπεισε να τον ακολουθούσουν προς στην Στερεά Ελλάδα. Ο Χατζηπέτρος ακολούθησε τον Καραϊσκάκη και κάτω απ’τις διαταγές του επιτέθηκαν στη Μάχη της Αράχοβας με μεγάλη επιτυχία. Εν συνεχεία κινήθηκαν προς την Αθήνα, μέχρι την μάχη στο Φάληρο, όπου ο Καραϊσκάκης λαβώθηκε και πέθανε. Ο Χατζηπέτρος μετά απ’ αυτήν την καταστροφή γύρισε στο Ναύπλιο. Οι οπλαρχηγοί είχαν εμφύλιο μεταξύ τους. Πήρε μέρος και υποστήριξε την Κυβέρνηση εναντίον του Θεοδωράκη Γρίβα για την κατοχή του Παλαμηδίου.
Μετά την έλευση του Καποδίστρια αναγνωρίζονται οι υπηρεσίες του και του ανατέθηκε η αρχηγία της Β’ χιλιαρχίας των Καποδιστριακών στρατευμάτων. Ως στρατηγός πρόσφερε τις υπηρεσίες του στη μάχη της Πέτρας στη Βοιωτία όπου νικηθήκαν οι Τούρκοι. Μετά την έλευση του Όθωνος διορίζεται αρχηγός της Φάλαγγας στις Κυκλάδες και Ανατολική Στερεά. Πρόσφερε άψογη υπηρεσία στους στρατιώτες και στους πολίτες. Έγινε στρατηγός και προσωπικός υπασπιστής του Βασιλέως ΄Οθωνος, εξαίρετο γόητρο για την Αθηναϊκή κοινωνία. Τον διέκρινε η ευθύτητα του χαρακτήρα, η ειλικρίνεια και η ηθική αρετή.
Η μεγάλη επιτυχία και αναγνώριση του Χατζηπέτρου ήταν το 1854 κατά το Κριμαϊκό πόλεμο. Η Ρωσοτουρκική διαμάχη με αφορμή τη κυριαρχία του παναγίου Τάφου στα Ιεροσόλυμα ήταν η αφορμή που οδήγησε σε πόλεμο. Αυτός ο πόλεμος που είχε θρησκευτικό χαραχτήρα, συγκίνησε πολύ την ελληνική κοινή γνώμη, ιδιαίτερα δε τον ΄Οθωνα και την Βασίλισσα Αμαλία. Ο Ελληνισμός πίστεψε ότι αυτή η συγκυρία ευνοούσε την πραγματοποίηση, τους πόθους και το όνειρο της Μεγάλης Ιδέας, του Ελληνισμού. ’Οθων και κυβέρνηση έκαναν ενέργειες να επηρεάσουν τους εύπορους πλούσιους Έλληνες ώστε να συγκεντρώσουν χρήματα για να αγοράσουν όπλα και πολεμοφόδια, για να ενισχύσουν και οργανώσουν τις ένοπλες δυνάμεις και να εισχωρήσουν σε όλες τις τουρκοκρατούμενες περιοχές της Ηπείρου και Θεσσαλίας. Πρώτη εξηγέρθη η Ήπειρος με Καραϊσκάκη και Γρίβα και η πιο σημαντική εξέγερση στην Θεσσαλία με επικεφαλής τον Χριστόδουλο Χατζηπέτρο.
Το 1854 είχαν συγκεντρωθεί, στην Λαμία οι σημαντικότεροι οπλαρχηγοί. Καταραχιάς, Φαρμάκης, Τζαμαλας, Καραούλης και μπήκαν στις Τουρκικές γραμμές τον Μάρτιο του 1854 .Ο Χατζηπέτρος με την ομάδα του αναλαμβάνει την αρχηγία όλων των οπλαρχηγών για την επίθεση εναντίον των Τούρκων. Η πρώτη μεγάλη μάχη στα Μεγάλα Καλύβια των Τρικάλων εναντίον του Σελίμ Πάσα με τρεις χιλιάδες στρατό. Στην μάχη οι Τούρκοι είχαν 1500 νεκρούς, ενώ ο Χατζηπέτρος είχε ενισχυθεί με βοήθεια του Δυοβουνιωτη και Χουρμουζιου. Επακολούθησαν κι άλλες μάχες και με τους άλλους καπεταναίους Λεκατσάς, Καλαμαράς, Γιουρούκας. Οι Τούρκοι του Σελίμ Πασά τραπήκαν εις φυγή.
Οι επαναστάτες του Χατζηπέτρου έγιναν κυρίαρχοι της θεσσαλικής πεδιάδας με πολλά λάφυρα, κανόνια και ντουφέκια κι αλλά πολεμικά εφόδια. Αυτή η μάχη, η νίκη των Ελλήνων, είχε μεγάλο διεθνή αντίκτυπο παντού. Γιορτάστηκε στην Καλαμπάκα με μεγάλο ενθουσιασμό. Απόλυτη αισιοδοξία κυριαρχούσε σε όλους τους Έλληνες που ονειρεύονταν την αναγέννηση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Όμως οι διεθνείς τότε εξελίξεις ματαίωσαν τα ελληνικά όνειρα, διότι οι μεγάλες δυνάμεις τάχτηκαν με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Οι Άγγλοι και Γάλλοι έκλεισαν τον Πειραιά, εξαναγκάζοντας τον Βασιλιά να εγκαταλείψει τους επαναστάτες και η Κυβέρνηση Μαυροκορδάτου, άφησε τους επαναστάτες στην τύχη τους.
Σύγχυση επεκράτησε στο στρατόπεδο των Ελλήνων, ο Σελήμ Πασάς , έκανε προτάσεις να αποδεχθούν την Τούρκικη εξουσία. Έστειλε πρώτα για ειρήνευση. Ο Χατζηπετρος, όχι μόνον αρνήθηκε, αλλα με γενναιότητα απαίτησεν απ’ τους Τούρκους μέσα σε χρόνο σαραντοχτω ωρών να φύγουν. Οι Τούρκοι απάντησαν με οχτώ χιλιάδες στρατό. Ο Χατζηπέτρος δεν πτοήθηκε. Παρά την υπεροχή του εχθρού, και την εγκατάλειψη της Κυβερνήσεως. Απάντησε, ” οτι τα οστά των Πατέρων μας , και ο στενάζων Λαός ζητούν εκδίκηση. Οργάνωσε την άμυνα για να αντιμετωπίσει τους Τούρκους και σύναψε την φοβερότερη μάχη, που οι Τούρκοι είχαν πάνω από χίλιους νεκρούς, αλλά και η αμυντική θέση των Ελλήνων ήταν απελπιστική, λόγω ελλείψεως εφοδίων. Τότε έδωσε σύνθημα υποχώρησης, που σήμαινε το τέλος της εξέγερσης στην Θεσσαλία.
Ο Χατζηπέτρος μετά την αποχώρηση στα Ελληνικά εδάφη πήγε στην Υπάτη κι από ‘κει στην Λειβαδιά. Κατόπιν επακολούθησε ενα σκάνδαλο , κοινωνικό, με την Αγγλίδα κοντέσσα Θεοτόκη, περίφημη για την ομορφιά της, εκείνη την εποχή. Το σκάνδαλο πήρε , αρκετά μεγάλες διαστάσεις αποτέλεσμα ο Χατζηπέτρος να πέσει στην δυσμένια του Όθωνος.
Μετά απο αρκετά χρόνια, έγινε οργάνωση εναντίον του Όθωνος, κατά την Ναυπλιακή, εξέγερση υποστήριξε τον Όθωνα και κατηγόρησε τους πολιτικούς, για προσωπικούς λόγους, επεδίωξαν την εκθρόνιση. Συνόδευσε τον Όθωνα σαν έκπτωτο μονάρχη στην Βαυαρία.
Μετα την ενθρόνηση του Γεωργίου Α. αναγνωρίστηκαν οι υπηρεσίες του, και ονομάστηκε επίτιμος Υπασπιστής του νέου Βασιλιά. Η πιο όμως συγκινητική στιγμή του Χατζηπέτρου, ήταν όταν , συνόδευσε τον Βασιλιά Α στα ταξίδια στο Εξωτερικό, για την Ένωση της Κρήτης, βρέθηκε ενωπίον του Ναπολέοντος Γ, ο οποίο ς τον ρώτησε την ηλικία του, ο Χατζηπέτρος απάντησε, ως δεκαεπταετής είχα σταθεί μπροστά στον Μέγα Ναπολέοντα, ζητωντας την ελευθερία της πατρίδος μου. Τώρα, πολλά χρόνια αργότερα , στέκομαι ενωπίον ενός άλλου, Ναπολέοντα , ζητώντας ελευθερία για την Κρήτη. Μην αγνοήσετε την δέηση ενός , καταπιεζώμενου Λαού. Η Θεία Πρόνοια αμείβει την προστασία των λαών με Δόξα και Αθανασία.
Ο Ναπολέων εθαύμασε το ήθος και την αγαθότητα του ανδρός και , ανεφώνησεν, Ζήτω η Κρήτη,Ζήτω η Ελλάδα ! Χωρίς βέβαια να προσφέρει ένα πρακτικό αποτέλεσμα για τον Ελληνικό σκοπό. Ο Χατζηπέτρος, υπήρξε μια ιδιάζουσα φυσιογνωμία, οπλαρχηγών, δεν προερχόταν απο τις τάξεις κλεφτών συνήθως ηταν γόνος μιας πλούσιας οικογένειας προκρίτων έξω απο την Πελλοπονησο και Στερεά Ελλάδα. Επέδειξεν εξερετικότατες ποιότητες σε γενναιότητα , εγκαρτέρηση, στις πολεμικές κακουχίες, δεν παρέβαινε την νομιμότητα, ποτέ δεν έλαβε μέρος σε εξεγέρσεις.
Παράδειγμα προσφοράς και ανιδιοτέλειας το αξιοθαύμαστο έργο του με έντονη την παρουσία του καθήκοντος για υπηρεσία στην πατρίδα. Φλογερός πατριώτης και αγωνιστής πρώτης γραμμής για την προάσπιση των ιερών του έθνους. Υπήρξε εκ των τυχερών που ευτύχησαν να δουν την Ελλάδα ελεύθερη, αν και όχι την ιδιαίτερη πατρίδα του, και αυτό αποτελεί την μεγαλύτερη ανταμοιβή στους αγωνιστές του ήθους και του διαμετρήματος του Χατζηπέτρου.
Περικλής Τσάκαλος
Vancouver, Σεπτέμβριος 2016
Το άρθρο έχει {hits}538{/hits} αναγνώσεις
