Από τον κο Α. Πλαβό, Αντιδήμαρχο του Δήμου Πύλης, λάβαμε την Παρασκευή στο email του Συλλόγου info@aetosaspropotamou.gr την παρακάτω επιστολή την οποία και δημοσιεύουμε αυτούσια στη στήλη Επιστολές-Άρθρα:
Εδώ και λίγο καιρό προβληματίστηκα πάρα πολύ για το θέμα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στη χώρα μας. Έναυσμα μου δόθηκε από αίτηση εταιρείας για την εγκατάσταση αιολικού πάρκου στο δήμο μας.
Έτσι προσπάθησα να έχω όσο το δυνατό πιο ολοκληρωμένη εικόνα γύρω από το θέμα αυτό και πιο συγκεκριμένα για τα αιολικά πάρκα. Παρακάτω θα αναλύσω όσο πιο περιληπτικά γίνεται τον κλάδο των αιολικών πάρκων, τις δυνατότητες για ανάπτυξη της «λεγόμενης πράσινης επιχειρηματικότητας», αντιμετωπίζοντας έτσι τη μεγάλη σύγχρονη κρίση που εντοπίζεται σε οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό επίπεδο. Ακόμη την τεχνολογία και τα οφέλη από τη χρήση των αιολικών πάρκων και τη μεγάλη ανάγκη να διεισδύσουν περισσότερο αυτές οι τεχνολογίες στη χώρα μας.
Βεβαίως θα δεχθώ αν θέλετε ότι η πολιτεία πιθανώς να μην έκανε όταν έπρεπε (δηλ. στο παρελθόν) τις απαραίτητες διαδικασίες για να λύσει το ενεργειακό πρόβλημα της χώρας μας .
Κατά την άποψή μου το κράτος έπρεπε να μελετήσει το ενεργειακό δυναμικό της χώρας σε όλες τις μορφές του δηλ. αιολική μορφή ενέργειας , υδροηλεκτρική κ.λ.π. και να διαθέσει τις μελέτες αυτές στους δήμους , όπου και θα τις αξιοποιήσουν ανάλογα τόσο σε σχέση με το περιβάλλον καθώς επίσης και με τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών.
Πιθανώς οι δήμοι θα έπρεπε να προχωρήσουν σε έρευνες και μελέτες των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και να ολοκληρώσουν με την εγκατάστασή τους, είτε σα δήμοι ξεχωριστά ,είτε με συμπράξεις δήμων και εταιριών, είτε με επιχειρήσεις λαϊκής βάσης των δημοτών (π.χ. συνεταιρισμών ) κ.λ.π.
Δυστυχώς για διάφορους λόγους που δεν είναι του παρόντος αυτό δεν έγινε. Αντίθετα ακόμη και κάποιες εγκαταστάσεις που προσπάθησαν να γίνουν είτε από έλληνες είτε από ξένους επενδυτές δεν υλοποιήθηκαν είτε γιατί το νομοθετικό πλαίσιο που ελέγχει τους μηχανισμούς αδειοδότησης αλλάζει συνεχώς , είτε γιατί βρίσκουν αντίδραση και άρνηση από τις τοπικές κοινωνίες. Άρνηση που για μένα οφείλετε στο ότι οι τοπικές κοινωνίες δεν έχουν ολοκληρωμένη και σωστή ενημέρωση.
Τα τελευταία χρόνια η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα αυξήθηκε με γρήγορους ρυθμούς. Ένα επιπλέον πρόβλημα είναι ότι η Ελλάδα δεν είναι ευνοημένη σε αποθέματα συμβατικών καυσίμων και έτσι χαρακτηρίζεται από χαμηλό συντελεστή ενεργειακής αυτάρκειας. Όσο για τα συνολικά διαθέσιμα αποθέματα λιγνίτη στη χώρα μας μετά βίας αρκούν για 40 ακόμη χρόνια.
Η εμμονή στη χρήση ορυκτών καυσίμων μεταφράζεται σε ενεργειακή εξάρτηση της χώρας από εισαγόμενα καύσιμα σε ποσοστό 70% έως 76% των πόρων που καταναλώνουμε.
Έτσι η χώρα μας αναγκάζεται να εισάγει ενέργεια από τις γειτονικές χώρες και ιδιαίτερα από την Βουλγαρία και μάλιστα από το πυρηνικό εργοστάσιο του Κοσλοντούϊ με αποτέλεσμα η χώρα μας:
1» να διαιωνίζει την επιβάρυνση του περιβάλλοντος
2» να χάνει πολύτιμο συνάλλαγμα. Στηρίζουμε δε ένα πυρηνικό εργοστάσιο δίπλα μας που « αν και εύχομαι να μη συμβεί ποτέ» κάποιο ατύχημα μπορεί να μας αφανίσει.
Ως υποστηριχτής λοιπόν πρώτα απ’ όλα της προστασίας του περιβάλλοντος, αλλά και της αυτάρκειας των τοπικών κοινωνιών και κατ’ επέκταση του κράτους , αλλά και πιστεύοντας ότι δεν πρέπει να ανακόπτουμε την ανάπτυξη , ούτε πρέπει να εμποδίζουμε τις επενδύσεις και μάλιστα σε μια χρονική περίοδο όπου η ανεργία σαρώνει, να αρνούμαστε πολύτιμες θέσεις εργασίας. ΠΡΟΣΩΡΙΝΕΣ κατά τη διάρκεια της κατασκευής των έργων και ΣΤΑΘΕΡΕΣ κατά τη λειτουργία τους. Επίσης αδυνατούμε να απεμπολήσουμε κάποια έσοδα που ο δήμος μας αλλά και οι δημότες μας έχουν μεγάλη ανάγκη στην υπάρχουσα περίοδο. Σύμφωνα με τις προτάσεις των εταιριών τα έσοδα που προκύπτουν για το δήμο και τους δημότες μας είναι περίπου 1500000 ευρώ το χρόνο για τα προτεινόμενα μέχρι τώρα αιολικά πάρκα . Οι δε σταθερές θέσεις εργασίας είναι της τάξης των 50 θέσεων. Τα δε έργα πολιτικού μηχανικού (εκσκαφές, τεχνικά, εργατικά κτλ) υπολογίζονται ανά έργο περί τα 2000000 ευρώ.
Μετά την παραπάνω εισήγηση:
1ον) Θα πρέπει να αποφασίσουμε αν είμαστε θετικοί για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων στην περιοχή μας και γενικότερα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και
2ον) Θα πρέπει να ορίσουμε τους όρους και το πλαίσιο το οποίο θα γνωμοδοτούμε τις συγκεκριμένες αιτήσεις των ενδιαφερομένων εταιριών. Βεβαίως για να ορίσουμε το πλαίσιο και να μπορούμε να διαπραγματευτούμε καλύτερα θα έπρεπε σήμερα εδώ να έχουμε κάποιους ειδικούς τεχνοκράτες π.χ. μηχανικό , μηχανολόγο κ.λ.π. για να μας ενημερώσει πλήρως για τα υπέρ και κατά του συγκεκριμένου έργου, κατά τέτοιο τρόπο που να εξυπηρετούν τα συμφέροντα του δήμου και των δημοτών μας.
Έτσι προτείνω:
1ον) Το ποσοστό το οποίο θα αποδίδεται στο δήμο και στους δημότες να μεταβληθεί από 3% σε 5% και να διανεμηθεί αναλογικά
2ον) Η συντήρηση και ο καθαρισμός του νέου οδικού δικτύου που οδηγεί από τον κεντρικό άξονα ΠΥΛΗΣ –ΜΕΣΟΧΩΡΑΣ έως και το εσωτερικό δίκτυο μέχρι το αιολικό πάρκο να γίνεται από την εταιρεία αλλά και να διακινούνται ελεύθερα οι κτηνοτρόφοι μας και όποιος άλλος θέλει να επισκεφθεί την περιοχή του αιολικού πάρκου.
3ον) Η εταιρεία δεν θα πρέπει να έχει καμία άλλη διεκδίκηση επί του εδάφους πέρα της εδαφικής κάλυψης των συγκεκριμένων ανεμογεννητριών .
4ον) Ποσοστό 1% θα πρέπει να κατατίθεται σε δεσμευμένο λογαριασμό όπου μετά τη λήξη της σύμβασης (25 έτη) θα διατεθεί για την επαναφορά του περιβάλλοντος στην προτέρα κατάσταση.
5ον) Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να είναι δημότες και κάτοικοι του δήμου μας. Προερχόμενοι κατά προτεραιότητα από την περιοχή στα όρια της κοινότητας που εντάσσεται το έργο και κατ’ επέκταση του δήμου Πύλης και
6ον) Θα πρέπει οι εταιρίες να εγγυηθούν τον χρόνο αποπεράτωσης της επένδυσης (πχ. τα δύο έτη).
Εφόσον οι εταιρείες δεσμεύονται για τους παραπάνω όρους θεωρώ ότι πρέπει να δεχθούμε αυτού του είδους τις επενδύσεις.
