Παίρνοντας αφορμή από μια φράση που διάβασα την οποία και μεταφέρω απομονωμένη απλώς ως αφορμή και όχι ως σχόλιο επί του σχολίου το οποίο την περιείχε
‘’ Ευτυχώς και το εννοώ που έχει σκάσει η κρίση και έχει μαζευτεί τελευταία γιατί κατάλαβε ότι χωρίς λεφτά δε μπορεί να κάνει τίποτα γιατί δεν ξέρω που θα έφτανε.’’ (η υπογράμμιση δική μου)
Ότι έχει γίνει τα τελευταία χρόνια στο χωριό μας (αναγέννηση του Συλλόγου, πραγματοποίηση εκδηλώσεων, συμμετοχή σε δρώμενα, έργα ανάπλασης κ.α.), παρά τις μεγάλες αντιξοότητες, τις δύσκολες συνθήκες αλλά και τις μεταξύ μας διαφωνίες, είναι πράγματι ΜΕΓΑΛΟ.
Πως έγινε; Με τη συμβολή όλων.
Πόσο θα κρατήσει; Ας μας έχει ο Θεός καλά και θα κρατήσει πολύ.
Από ποιους; Μετά τη γενιά που σήμερα μπαίνει στα εξήντα, υπάρχει η γενιά των πενηντάρηδων και από πίσω η γενιά των σαραντάρηδων και φανταστείτε τι θα γίνει αν σε λίγα χρόνια ξεπεράσουμε τα δύσκολα και μπουν στο χορό και οι νεότερες γενιές.
Μέχρι που θα φτάσει; Μέχρι όπου αντέχουν τα κότσια μας. Άλλωστε δεν χάνουμε κάτι. Μόνο κερδίζουμε.
Πως; Με τη συμβολή όλων μας πάλι. Από το γέροντα που ξεδιπλώνει το χιλιοδιπλωμένο εικοσάρικο για να δώσει τη συνδρομή του, μέχρι το πιτσιρικά που γεμίζει με λεπτά τον κουμπαρά.
Τι θα γίνει; Μπορεί να πάψουν τα μεγαλεπήβολα και ίσως φαραωνικά σχέδια γηπέδων κλπ. Αλλά πάντα κάτι θα γίνεται.
Που θα φτάσει; Έλα ντε!!!!!! Δεν υπάρχουν όρια. Μόνο θέληση.
Αντί σχολίων: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ.
Και από αυτούς που θέλουν να πάνε πιο μακριά: Τρόποι υλοποίησης.
Και τέλος : ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
Δεν σου αρέσει αυτό που υπάρχει: Φτιάξε άλλο
Θωμάς Ι. Μπαταβάνης
