Αγαπητοί συγχωριανοί του Αετού. Με μεγάλη μου χαρά απήλαυσα, κοιτάζοντας τις φωτογραφίες του Χωριού μας, την μια με φόντο τα ψηλά βουνά.
Υπέροχη. Η ποδοσφαιρική ομάδα, όλο νιάτα, αθλητικά κορμιά, όλο λεβεντιά κι Αετίσια περηφάνια! να τους καμαρώνουμε .
Ο Κόσμος μαζεμένος στην μεγάλη καινούργια πλατεία με φόντο το καμπαναριό. Για μένα είναι ιδιαίτερο συναίσθημα χαράς βλέποντας τ’ αγαπημένα πρόσωπα των χωριανών μου σε μια τέτοια συνέλευση που θα πάρουν αποφάσεις για κοινά ζητήματα του Συλλόγου, περίπου όπως έκανε ο Δήμος στην Αρχαία Πνύκα της Αθήνας. Όμως θα μου επιτρέψουν οι Χωριανοί μου να πω κάνα δυο λόγια. Τελευταία ήρθε στην Αθήνα ένας πολύ σπουδαίος μεγάλος επισκέπτης, ο Πρόεδρος, της πιο δυνατής και πλούσιας χώρας του Πλανήτη. Ανέβηκε πάνω στον Ιερό βράχο και προσκύνησε, τω’χε τάμα φαίνεται, πήγε στο Μουσείο της Ακρόπολης, ατένησε, με ιερότητα και δέος τα έργα του Φειδία , Πραξιτέλη, Καλλικράτη και Ικτίνου που έχτισαν την Ακρόπολη. Μίλησε στους νεοέλληνες, για τον Περικλή, για τον Αισχύλο και Σοφοκλή. Τους μίλησε και για την σύγχρονη εποχή, για την παγκοσμιοποίηση. Πόσο μέγας είναι ο κόσμος, και πόσο μικρό, ένα πεντάχρονο κάπου στην Ιαπωνία ξέρει τι γίνεται στην Νέα Υόρκη ή στην Αθήνα.
Επίσης και κάτι άλλο. Ο Πρόεδρος Ομπάμα δεν τους είπε αλλά το έδειξε με την προσωπική του παρουσία, με το ντύσιμο του, με την αεικίνητη σβελτάδα, πως να κινεί τα χέρια, πως να κάθετε πως να περπατάει. Χάρισμα και προτέρημα να εκφωνεί τους λόγους χωρίς να κοιτάζει σε κείμενα, πηγαία κι αυθόρμητα. Και για όλα αυτά, νομίζω, κανείς δε τα παίρνει απ’ τη μάνα του μόλις γεννιέται. Όλος ο κόσμος παρακολουθούσε τον Ομπάμα όπου πήγαινε, όπου καθόταν και μ’ όποιον μίλαγε και συνδιαλέγονταν, υπήρχε τεράστια διαφορά, κυρίως μικρά, πράγματα, λεπτομέρειες που όμως αυτές δείχνουν τι είναι ο καθένας, την παιδεία του, την μόρφωση, την ποιότητα την καλαισθησία, αυτά που θαυμάζει ο κόσμος. Πολλοί έχουν κατακρίνει τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος, κο Τσίπρα, πώς μιλούσε, πώς καθόταν, έτσι ρέμπελα, μισάνοιχτα τα πουκάμισα και για ένα σωρό αλλά ελαττώματα, φαίνεται, πως σε μας τους ραγιάδες, κυριαρχεί αυτό το ρεμπεσκέδικο, το βαρύ, “Α, μωρ’ αδερφέ μ’ και τι έγινε;”
Και όπως προείπα παραπάνω, που είδα την φωτογραφία, τους χωριανούς στην πλατεία, παρατήρησα εκτός απ’ τις γυναίκες, το ίδιο φαινόμενο, σαν και ΄κείνο που έχουν κριτικάρει τον Τσίπρα.
Έχω ακούσει παλιότερα, πως είναι ο κλασσικός τρόπος να κάθεται πολύ ρέμπελα κι αναπαυτικά ένας ραγιάς, μια καρέκλα να κάθεται, δύο να ακουμπήσει τα χέρια, και δύο για τα πόδια!!
Περικλής Γ. Τσάκαλος
Το άρθρο έχει {hits}544{/hits} αναγνώσεις
