Σε κάθε χωριό, ανάμεσα στις πέτρινες αυλές, τα σοκάκια και τις μνήμες που ξεθωριάζουν με τον χρόνο, υπάρχουν άνθρωποι που άφησαν το αποτύπωμά τους. Ο Σύλλογος μας, με σεβασμό στην ιστορία και τις ρίζες του τόπου μας, αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να καταγράψει και να αναδείξει αυτές τις μορφές του χωριού μας. Σκοπός του εγχειρήματος δεν είναι μόνο να διατηρηθεί ζωντανή η μνήμη αυτών των ανθρώπων, αλλά και να μεταφερθεί στις επόμενες γενιές η έμπνευση που μπορούν να αντλήσουν από τις ιστορίες τους. Το παρελθόν αποκτά φωνή και μορφή, και μας υπενθυμίζει πως η ιστορία ενός τόπου γράφεται από τους ανθρώπους του. Μέσα από τις αφηγήσεις των παλιών, συγκεντρώνουμε τις ιστορίες που συνθέτουν το ανθρώπινο πρόσωπο του χωριού μας.
Θα ξεκινήσουμε αυτό το ταξίδι στο παρελθόν, μέσα από τα μάτια του Παντελή Τσάκαλου ,όπου τον ευχαριστούμε για την έμπνευση και ελπίζουμε να μας ταξιδέψει στα μονοπάτια της μνήμης ,εκεί όπου οι άνθρωποι γίνονται ιστορίες και οι ιστορίες γίνονται παρακαταθήκη για το μέλλον….Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν και ο Χρήστος Γλαβάς, μια προσωπικότητα που κουβαλούσε το πνεύμα μιας άλλης εποχής.
“Θα ξεκινησω το προσκυνημα αυτο στις γενιες εκεινες με εναν άνθρωπο που γνωρισα μικρο παιδι, τα πεντε περιπου χρονια που ημουν στο χωριο πριν φυγω για την Αθηνα. Η μορφη του Χρήστου Γλαβα μου ερχεται στο μυαλο με τις απιθανες εκεινες συναντησεις που ειχα μαζι του πανω στο βουνο. Ο ανθρωπος αυτος ηταν απεραντα ηθικός και οξυδερκης. Σε ενα περιβαλλον που η μορφωση ηταν ανυπαρκτη, οι στιχομυθιες του ησαν αναπτρεπτικες. Εκανε μεγαλη οικογενεια το σπιτι του ενα υπεροχο διωροφο ηταν στην δυτική ακρη του χωριου. Οι μοναδικες συναντησεις μας ηταν εξω απο το χωριο κοντα στις πηγες του Δοβρορεμα. Εγω 10 χρονων σχεδον κατεβαινα απο το βουνο που εβοσκα τα γιδια κατ εντολη της μανας μου, και περνώντας το ρεμα στη θεση Στουρναρι τον συναντουσα μισοστρατις. ΤΙ ΤΗΝ ΘΕΛΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΘΑΡΆ ΚΑΡΔΙΑ! Παππού του έλεγα γιατι δεν ερχεσαι την Κυριακη στην εκκλησια!? Και μου απαντούσε με τη απίστευτη ρηση που αργοτερα τη βρηκα σε ενα ποιημα του Κ. Κρυσταλλη. Παρ ολο το μικρο της ηλικιας μου η κουβεντα του μπαρμπα Χρηστου μου φαινονταν καταλυτικη. Ο μπαρμπα Χρηστος εκανε καθημερινα σχεδον τη βολτα του απο τα Παλιοκονακα μεχρι το Στουρναρι. Μια απόσταση περίπου 300 μ. Τα Παλιοκονακα ειναι ενα υπεροχο πλατωμα με μια γκορτσια στην ακρη. Εκει πολλοι χωριανοι αρμεγαν τα ζωντανα τους και μετα τα αφηναν για το βουνο. Μου εκανε εντύπωση γιατι ο παππούς πηγαινε σχετικα μακρυα απο το σπιτι του και μαλιστα ανηφορωντας! Δεν θυμούμαι να μου εδωσε καποια εξηγηση. Φαινοταν σαν να ηθελε ναναι μακρυα απο το χωριο. Μια εποχη που ο Αετος ειχε μονιμα 60 οικογενειες. Ολοι οι μπουχαρηδες καπνιζαν. Ο μπαρμπα Χρήστος απέφευγε ακομα και την επίσκεψη στο μαγαζι του χωριού. Ο αδερφος του του λέγε γιατί δεν κατεβαινει και τουλεγε: να κανω τι και να ακουσω ποιον? -Θα ακουσεις και το ενα και το αλλο αντετεινε ο αδερφος του. Ο μπαρμπα Χρηστος Γλαβας δεν ηταν αντικοινωνικος. Τον διέκρινε η ηρεμία και φιλοσοφουσε με τη φυση. Τα δυο του αδερφια φυγαν στην Αμερικη και προκοψαν. Βοηθουσαν ετσι και τον αδερφο τους και μαλιστα με τη βοήθεια τους εχτισε το σπιτι και πηρε και 150 προβατα. Στο Παλιμανδρι ειχε την καλυβα του με τις στρουγγες. Εμαθε γραμματα στο σχολειο που σημερα ειναι το μαγαζι. Εγραφε καλα και συζητούσε καλα. Ο αδερφος του ο Θανασης εφυγε νωρις με την αρρωστια που ενεσκυψε την εποχη εκεινη Ηταν μερικα χρόνια μετα την απελευθέρωση της Θεσσαλιας. Τα αδέρφια του ηρθαν απο την Αμερικη να πολεμησουν στους Βαλκανικους πολεμους. Μια σκληρη εποχη που οι τραπεζες εχαναν τα λεφτα τους.. Ο Χρηστος Γλαβας παντρευτηκε την Γιωργιτσα απο το τσακαλεικο σοι. Εκαναν πεντε αγορια, (παιδια τα λεγανε τοτε,) Τον Γακη, τον Γιαννη, τον Θαναση, τον Νικο και τον Βασίλη με τον οποιο μιλησα μαζι του και πληροφορήθηκα τα σημαντικά για τον άνθρωπο αυτον του χωριου. Ο θειος ο Βασιλης ειναι σημερα 99 χρονων. Μεγαλη μορφη του χωριου μάς που πολυ συντομα θα κάνουμε ζωντανη κουβέντα.”
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΤΣΑΚΑΛΟΣ
